Elk weekend is een mini vakantie

Afgelopen twee weken zijn supersnel gegaan. Woensdag 5 oktober waren de verkiezingen en heb ik met mijn stage een roadtrip gedaan omdat iedereen op een andere plek moest stemmen, dit was zo leuk om de verschillende wijken en leefgebieden te kunnen zien. Donderdag moest ik vroeg op omdat we gingen survivallen met elkaar. Ik heb mezelf in me sportkleding gehesen en was om 06:10 op stage, oh nee, ik stond met (alweer) een lege accu voor een stoplicht vlak bij me stage... Ik ben naar binnen gerend of er misschien sterke mannen waren die de auto konden duwen. Die waren er gelukkig wel. Nou hup de bus is om lekker te gaan survivallen, al was ik niet helemaal goed voorbereid op het feit dat de ‘leiders’ ook met alles mee moesten doen... dat heb ik wel geweten toen we onderaan een grote berg stonden en een oud marinier ons leuk vertelde dat we elkaar weer zouden zien aan de andere kant van de berg. Oef, oké... maar het uitzicht was wel heel erg mooi moet ik zeggen! Na nog een lange wandeling en een verbrand hoofd was ik er wel klaar mee en kwam gelukkig de avonddienst ons aflossen. Maar dan he, hoe kom ik nou thuis zonder auto? Een lieve collega heeft mij thuisgebracht en die avond kreeg ik (weer) een vervangende auto, ik weet nu wel dat ik in veel verschillende auto’s kan rijden nu. Ik ben als een blok in slaapgevallen en vrijdag ochtend voelde ik die berg wel in mijn benen... Gelukkig had ik weekend en ben ik toen visjes gaan kijken en gaan relaxen op het strand.

Dat weekend had ik een lekker lang weekend, ik heb Porto Mari weer even bezocht, Karakter met een heerlijke lunch en maandag (10 oktober: officiële feestdag) gaan kanoën naar de ‘blauwe kamer’, best spannend vond ik dit maar ECHT de moeite waard. Na deze tocht doorgereden naar Playa Kalki waar wij dachten schildpadden te kunnen zien wat helaas alleen mooie vissen zijn geworden, maar wat is dit eiland toch mooi zeg! Het lange weekend afgesloten met sushi bij Saint Tropez, van al die vissen kijken ging dat er wel in... had ik gemist zeg!! Er volgde weer een stageweek, een leerzame week en ook tijd vrij moeten maken om even keihard aan school te werken (tja, ook dat gaat door…)

In het weekend ben ik op zaterdag naar Kokomo beach geweest, lekker genoten van het weer en een ossenhaas puntjes salade (aanrader!!!), zaterdag avond zoals het nu een beetje standaard en normaal wordt, Zanzi bar geweest en zondag een nieuw strandje bezocht: Daaibooi. Een leuk klein strandje, maar de vliegjes die daar waren zorgen ervoor dat ik daar niet zo snel meer heen zou gaan. Op de terugweg reden we een andere terugweg, grappig om door de stad te rijden en te zien dat de Antillianen langs de weg een beetje chillen, eten, drinken en lachen met elkaar.

Vanmorgen stond de wekker weer 05:45, ik ging eruit, maakte me lunch klaar, had lekker gedoucht, en genoot buiten van mijn SKYR yoghurt, verse meloen en lekkere (ook dure) noten (super duur hier die SKYR, maar mag van mezelf het af en toe wel kopen), bijna me ontbijt klaar staat er ineens een ‘choller’ voor me neus, BOVEN OP MIJN BALKON, AAN ME TAFEL. Hij vroeg met een fles drank in zijn hand en de strandhanddoek van mijn buurjongen om hem heen of ik een sigaret had. Mijn hartslag was waarschijnlijk op dat moment 456 slagen per minuut, maar ik heb hem heel rustig verteld dat ik niet rook en misschien iemand anders kan vragen. Toen hij eindelijk weg liep ben ik snel naar binnen gerent, deur dicht gedaan en gewacht tot hij weg ging zodat ik me veilig voelde om naar mijn auto te lopen.

Maarja, die dingen gebeuren blijkbaar vaker hier.. MAAR het is het vandaag alweer 18 oktober, dat betekend nog een maandje en ben ik al weer jarig… de tijd gaat echt te hard!

Morgen mag ik mee met mijn stage naar Hato (vliegveld) om mee te doen aan trainingen van de marine, rode kruis en de brandweer. Weer iets leuks, ben benieuwd! Fijne week allemaal nog en tot het volgende verhaaltje uit het mooie, leuke, bijzondere Curaçao.